Nigeriaanse Bruiloft!

Beste allemaal,

Wederom een mooie week in Nigeria gehad. Vorige week zaterdag waren we namelijk uitgenodigd bij een bruiloft! Dat was een hele leuke onderbreking van alle vakantiedagen (islamitisch kerstfeest op woensdag, goede vrijdag en de paasdagen).

Met islamitisch kerst aan het zwembad bij Reinout gelegen terwijl Roel en Jasper op de brouwerij gewoon aan het werk waren ;). En goede vrijdag waren we uitgenodigd bij Robbert en Pamela om daar een paaslunch te nuttigen en te zwemmen. Echt de hele dag in het water gelegen en met hun vier kleine kinderen gespeeld onder het genot van een paar blikjes Heineken. Snel weer door ’s avonds want we waren dubbel geboekt. De vriendin van Reinout was voor 63 uur in het land en hij had een BBQ geregeld (laten regelen), was wederom weer een mooie avond.

Zaterdag werden we opgehaald door een escort om naar de geografisch grootste stad van Nigeria gebracht te worden: Ibandan. Een behoorlijke trip, ruim 2 uur in de auto
Aangekomen bij de locatie stapten we de auto uit en er kwamen direct allemaal mensen naar ons toen met lintjes, en luchtje enzovoort, wij Hollanders weten niet beter natuurlijk, dus we namen alles dankbaar in ontvangst. Blijken die mensen helemaal geen corsages te verstrekken maar gewoon bedelaars die geld willen verdienen op iemand anders mooiste dag. Snel alles maar terug gegeven dus, en vervolgens hard weglopen ;-)
Buiten in de volle zon naar alle mooie mensen gekeken, alle Nigerianen waren in traditionele kledij en er liepen meerdere bruidsparen rond. Wat ik er van begrepen heb, hebben ze zich binnen in een kantoortje laten registreren en verder niets geen ceremonie oid. Buiten dus allemaal fotosessies en veel muziek, die er uiteraard ook niet bijhoorde en gewoon ordinaire straatmuzikanten waren die geld wilden verdienen. Kennis gemaakt met de ouders en de bruidegom, die ook in pak was en daarop een Manchester United speldje droeg :S en Joke, de bruid gefeliciteerd die gewoon (saai) in het wit was.

Compleet doorweekt van het zweet meerdere keren op de foto gezet en een beetje naar dansende mensen gekeken vertrokken naar de receptie. Staan er buiten een aantal tenten met lange tafels waar je dan naar een plek gewezen wordt. Wij zaten aan de collega tafel, waar bijna alle collega’s traditionele kledij van dezelfde stof aanhadden. De tafel naast ons zat weer een andere groep, en die hadden dus weer een andere stof, best grappig om allemaal nigerianen in een soort van dispuutkleding te zien. Toen we zaten kregen we meteen water, en dat heeft zelden zo lekker gesmaakt, een pak aan met dit weer is geen goed idee... de tafel naast ons kreeg een fles sterke drank, die daarnaast ook, en wij kregen uiteraard flessen van ons eigen bier. Dat heeft iets met hiërarchie te maken, want de tafel evenwijdig aan ons kreeg enkel water! Vervolgens kwam het eten en voor ons ojibos was dat witte rijst met kip, en alle andere kregen een mooi pretpakket met Nigeriaans eten, waar ik ook nog een bord van heb genomen want dat was stukken lekkerder. Daar zaten we dan te eten en te drinken en het bruidspaar was er nog niet eens! De zanger van het bandje begon van alles om te roepen en later bleek dat de ouders van het paar eerst aangekondigd werden. Konden we niets van zien, maar af en toe was er een klein applaus te bespeuren.

Wij zaten aan de rand en werden steeds lastig gevallen door bedelaars, mensen die spullen wilden verkopen, kinderen die je met een kartonnetje lucht toe waaiden, fotograven en straatmuzikanten (die dan wel weer oké waren). Ze wilden natuurlijk allemaal geld, maar om ze nou meteen 1000 te geven vond ik iets te gortig, kleiner had ik niet en dat is voor sommige mensen 2 maandsalarissen...

Vervolgens werden er tasjes uitgedeeld. Goodie bags eigenlijk. Zo’n papieren tasje met een hele grote foto van het paar erop met daarin de meest geweldige kado’s: een thermosfles, een beker, een wc-rol, een zakje chips en een notitieblok met als achtergrond wederom de foto van het bruidspaar. Andere kregen er slippers, een pollepel, een vergiet, een pan of een mini pakje wasmiddel in. Supergrappig en behoorlijk nutteloos, maar dat is de manier om de aanwezigen te bedanken voor hun aanwezigheid en kado’s. Later kwamen er groothandelverpakkingen met vleeskruiden en zeep langs :D

Op een gegeven moment gingen er heel veel vrouwen staan en blijkbaar was dat omdat het paar er eindelijk aankwam. Tussen de twee tenten in was een rode loper met erehaag, en al die vrouwen gingen daar langs staan dansen. Het paar danste daar vervolgens tergend langzaam doorheen, en gingen compleet uit hun dak! Wij blanken liepen overal doorheen en hebben dus heel veel foto’s gemaakt ;). Vervolgens gingen ze tussen hun ouders zitten in de tent aan het hoofd, en ging iedereen weer zitten.

Bandje stond continue te spelen, maar gedanst werd er niet! Uiteindelijk stond het paar te dansen met een groepje. En van mn buurman begreep ik dat het de bedoeling is dat je als groep om de beurt een verzoek doet om met het paar te mogen dansen. Uiteindelijk mochten wij dus ook. Vlak daarvoor mn geld nog snel gewisseld voor kleingeld, want dat heb je nodig! In een chaotische groep sta je daar dan te dansen en het is traditie om je waardering voor het dansen uit te spreken door geld op iemands voorhoofd te plakken! Dankzij het zweet blijft dat ook heerlijk zitten natuurlijk ;)
Staat iedereen dus met geld te strooien! Sprayen noemen ze dat, en officieel mag dat niet meer, maar leuk dus dat ze het daar stiekem nog wel deden. Heel grappig allemaal om te zien zo’n compleet andere manier om een bruiloft te vieren en al die mensen die er op af komen om geld te verdienen, heel leuk dat we daar bij mochten zijn!

Eerste Paasdag met Roel eindelijk eens naar de markt gegaan waar alles te goedkoop is. Ik wilde gewoon alles hebben! Gelukkig had ik maar 60 euro bij me, dus op een gegeven moment kon ik oprecht zeggen tegen de verkopers dat mn geld op was. Voor dat geld heb ik gekocht: 3 zwarte Yoruba maskers, een houtsnijwerk in de vorm van Afrika met dieren erin, 2 Hausa beeldjes, een kam en een heel lelijk schilderij (toen hij vroeg wat mn prijs dan wel niet was, riep ik een belachelijk lage prijs, EUR 2,50, en toen hij het daarvoor wel kwijt wilde kon ik natuurlijk niet meer terug ;) )
Daar kan ik dus nog wel een keer heen om mn stagevergoeding er proberen doorheen te jagen.

Tweede paasdag uitgenodigd door Robbert en Pamela om bij het Nigerian Breweries beachhouse (de buren van ons beachhouse) op de kinderen te passen. Waren nog 2 shellgezinnen en was een heerlijke dag met goed eten, drank en gezelligheid. Met de speedboat, een veel snellere van die van ons (200 PK) weer terug en vroeg naar bed na deze slopende dag. Volgende dag moest er namelijk weer gewerkt worden wat een behoorlijke omschakeling was na zo’n week vol vrije dagen.

En op werk ging het goed! De deadline voor het retourneren van mijn onderzoek was op goede vrijdag en ik kon dus gaan kijken wat de definitieve response was. En die was hoog! 89%! Best wel mooi zo’n resultaat en in Amsterdam waren ze er ook al tevreden mee. (hopelijk heb ik hiermee iedereen overtuigd van het feit dat ik ook nog wel werk hier ;) )

Woensdagavond Robbert helpen zn Ikea-meubels in elkaar te zetten, wel leuk om weer eens wat te klussen, wat bij de een wat sneller ging dan bij de ander ;) en verder een rustige door de week gehad. Gisteren naar een National Parkje geweest, wat eigenlijk best wel mooi was. Bijna gratis naar binnen, maar voor het geld waarvoor mn camera mee naar binnen mocht konden 5 personen het park in! Weinig dieren gespot, wel een paar apen en varanen en heel veel vogels, was vooral mooi om door al het groen te banjeren. Geen idee of we nou overal wel mochten lopen, maar dat boeit verder niet. Kijk maar naar de foto’s.

Komende week naar de brouwerijen om daar met mn andere opdracht verder te gaan en nog geen wilde plannen, we zullen zien of dat ook zo blijft.

Korte reacties:
Jolanda: pruiken zijn te warm, was eens maar nooit meer ;). Groeten zijn doorgegeven!
Stephanie: zie foto’s voor nog meer kindjes! En dank je voor het compliment :p
Ankie: Van de week weer oorontsteking, durfde dus niet meer naar de dokter vanwege die assistente... Heb me er over heen gezet, en ze was (gelukkig) wat minder enthousiast, toch goed dat ik mn telefoon niet meer opneem als ze belt!
Monic: Pruik was geleend, maar ik regel wel wat voor je hier, alle vrouwen lopen met pruik rond hier namelijk!
Papa: ik probeer me in te houden, voor ik kan adopteren heb ik zeker eerst een oppas nodig!
Yvonne: dank je voor de tip!
Oma: wat leuk dat u me ook heeft gevonden en gelezen! Vraag anders of ze het uitprinten en met de post opsturen!
Michel: Ik had al een groot ego ;), de Heineken fabriek zal er weinig van merken, maar de kroegen zitten steeds zonder :S
Pauline: Woehoe!